فیس‌لیفت تویوتا لندکروزر پرادو در فرانکفورت

طی ماه‌های گذشته تصاویر از نسخهٔ فیس‌لیفت شدهٔ تویوتا لندکروزر پرادو در اینترنت منتشر شد و حالا سازندهٔ ژاپنی نمایشگاه فرانکفورت را برای رونمایی رسمی این خودرو انتخاب کرده است چراکه اروپا از بازارهای عمدهٔ این خودرو محسوب می‌شود. این SUV بدنه روی شاسی طی این فیس‌لیفت تغییرات زیادی را تجربه کرده است که بررسی را با نمای بیرونی آن شروع می‌کنیم.

در این قسمت دماغه به‌طور کامل دوباره طراحی شده و طراحان تویوتا در آن از یک جلوپنجرهٔ کاملاً جدید استفاده کرده‌اند. این جلوپنجره که طراحی پیچیده‌ای دارد، از شیارهای بزرگی برخوردار است تا از خنک‌کنندگی پیشرانه بهبود پیدا کند. در نمای جلوییِ پرادوی فیس‌لیفت، چراغ‌های جدیدی هم کار شده که بسیار بهتر از قبل هستند و چهره‌ای مدرن‌تر به خودرو بخشیده‌اند. این چراغ‌ها همچنین در تیپ‌های بالایی مجهز به دی‌لایت‌های LED هم هستند. علاوه بر این، تغییراتی هم در سپر و گلگیرهای جلو ایجاد شده است.

اما مانند هر فیس‌لیفت دیگری، در قسمت عقب تغییرات بسیار اندک هستند به‌گونه‌ای که صرفاً به تغییر گرافیک داخلی چراغ‌ها بسنده شده است. پایان‌بخش تغییرات بیرونی پرادو 2018 نیز رینگ‌های آلیاژی جدید از 17 تا 19 اینچی و ارائهٔ رنگ‌های جدید است. البته این تغییرات صرفاً جنبهٔ زیبایی ندارند بلکه برای کمک به راننده در تشخیص قسمت‌های مختلف خودرو جهت مانور دهی با چنین خودروی بزرگی طراحی شده‌اند درحالی‌که درمجموع 6 سانتیمتر هم به طول خودرو اضافه کرده‌اند.

در داخل پرادو 2018، داشبورد، کنسول وسط و صفحه آمپر بروز شده است. علاوه بر این، تغییرات داخلی دیگر پرادو فیس‌لیفت شامل ارائهٔ یک صفحه‌نمایش بزرگ‌تر هشت اینچی برای سیستم اطلاعاتی-سرگرمی، یک صفحه‌نمایش 4.2 اینچی رنگی در وسط صفحه آمپر، غربیلک فرمان جدید قرض گرفته‌شده از لندکروزر و نورپردازی سفید صفحه آمپر می‌شود. لیست پیشرانه‌های لندکروزر پرادو اما بستگی به کشوری دارد که در آن عرضه می‌شود چراکه این خودرو در بیش از 190 کشور در سراسر جهان عرضه شده و گسترده‌ترین طیف پیشرانه‌های تویوتا برای آن ارائه می‌گردد.

یکی از موتورهایی که در زیر کاپوت پرادو جدید قرار می‌گیرد، یک نمونهٔ 2.8 لیتری چهار سیلندر دیزل با 177 اسب بخار قدرت و 450 نیوتن متر گشتاور است که همراه با یک گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک ارائه می‌شود. البته برای این موتور یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی هم قابل سفارش است اما در این صورت گشتاور به 420 نیوتن متر کاهش پیدا می‌کند. هر دو نسخهٔ دستی و اتوماتیک پرادو با این پیشرانه توانایی دستیابی به حداکثر سرعت 175 کیلومتر در ساعت را دارند اما نسخهٔ اتوماتیک ظرف 12.1 ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر در ساعت می‌رسد درحالی‌که نمونهٔ دستی 0.6 ثانیه سریع‌تر این کار را انجام می‌دهد.

برای کسانی که پیشرانه‌های بنزینی را ترجیح می‌دهند نیز امکان انتخاب یک موتور 2.7 لیتری با 161 اسب بخار قدرت و 246 نیوتن متر گشتاور وجود دارد که این نیرو از طریق یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی یا شش سرعتهٔ اتوماتیک به جاده منقل می‌شود. حداکثر سرعت این مدل نیز 165 کیلومتر در ساعت است؛ اما در بخش موتورهای بنزینی یک نمونهٔ قدرتمندتر 4 لیتری هم وجود دارد که 250 اسب بخار قدرت و 380 نیوتن متر گشتاور داشته و صرفاً در کنار یک گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک قرار می‌گیرد.

طی این فیس‌لیفت، تویوتا با تجهیز لندکروزر پرادو به جدیدترین نسخهٔ پکیج Safety Sense، ایمنی آن‌را هم ارتقاء داده است. این پکیج شامل تکنولوژی‌هایی مانند سیستم پیش از برخورد، تشخیص عابر پیاده، کروز کنترل تطبیقی، نوربالای اتوماتیک و هشدار خروج از خط می‌شود. علاوه بر این، پرادو 2018 به نسخهٔ بروز شدهٔ سیستم نظارت بر فشار باد تایرها به همراه هشدار ترافیک عقب و هشدار نقاط کور هم مجهز شده است. لندکروزر پرادو صرفاً در بازارهای خاص اروپایی و کشورهای دیگر عرضه می‌گردد و در بازار ایالات‌متحده حضور ندارد اما در عوض برادر لوکسش یعنی لکسس GX در این کشور عرضه می‌شود که احتمالاً به‌زودی آن‌هم فیس‌لیفتی را تجربه خواهد کرد.